Która ze stali nadaje się na formy do tworzyw sztucznych?

Korzystanie z technologii stosowanych w przetwórstwie tworzyw sztucznych pozwala na uzyskiwanie elementów o potrzebnej wielkości i geometrii. Technikami dającymi możliwość wytwarzania detali o złożonych kształtach i znacznej precyzji wykonania są zwłaszcza wytłaczanie, w którym powstają wyroby formowane w sposób ciągły np. profile oraz wtryskiwanie oferujące największą elastyczność, jeżeli chodzi o postać produktów. Niezbędnymi komponentami do przerobu uplastycznionego tworzywa będą jednak właściwie ukształtowane formy. By miały one właściwą trwałość i były odporne na agresywne działanie stosowanych materiałów, należy je przygotowywać z odpowiednich gatunków stali. W takich przypadkach najlepiej sprawdzają się stale 1.2083 i 1.2085. Przyjrzyjmy się im nieco bliżej.

Stal 1.2083

Stal 1.2083 określana również jako X40Cr14 to stal chromowa, zawierająca od 12,5 do 13,5% tego pierwiastka. Składa się ona też z do 1% krzemu oraz do 1% manganu, a ilość węgla wynosi między 0,38% a 0,45%. Jej twardość w stanie zmiękczonym to 230HB, a w stanie ulepszonym cieplnie do 56 HRC. Stal 1.2083 nadaje się do obróbki w procesach kucia i walcowania, można ją także poddawać azotowaniu i hartowaniu w temperaturze 1000–1050°C, a odpuszczanie jest możliwe w przedziałach 150–300°C oraz 400–600°C. Właściwości stali 1.2083 są zbliżone do ~4H13. Nadaje się ona na formy do agresywnych tworzyw sztucznych działających korozyjnie jak PVC dzięki swej jednorodności. Można z niej robić wkładki i gniazda, a także korpusy. Zachowuje stabilność wymiarową przy ulepszaniu i cechuje się niskim zużyciem powierzchni, oraz jest odporna na korozję.

Stal 1.2085

Stal 1.2085 nazywana też X33CrS16 to stal chromowa martenzytyczna, która zawiera od 15% do 17% chromu oraz do 1% krzemu i do 1% manganu, a zawartość węgla mieści się w przedziale 0,28–0,38%. Charakterystyczna będzie też obecność od 0,05 do 0,10% siarki, która poprawia obrabialność. Jej twardość w stanie zmiękczonym to 230HB, dostarczana jest standardowo w stanie ulepszonym cieplnie do 48 HRC. Stal 1.2085 nadaje się do obróbki w procesach kucia i walcowania, można ją również poddawać azotowaniu i hartowaniu w temperaturze 1000–1050°C, a odpuszczanie jest możliwe w przedziałach 150–550°C. Bardzo dobrze sprawdza się przy wykonywaniu płyt i korpusów. Jest wytrzymała na korozję.